...

بیشتر سرطان های خونی در مغز استخوان شروع به رشد می کنند سرطان خون بیماری پیشرونده و بدخیم اعضای خون ساز بدن است. بیماری سرطان خون در اثر تکثیر و تکامل ناقص گویچه‌های سفید خون و پیش سازهای آن در خون و مغز استخوان ایجاد می‌شود. واژه لوسمی به معنی خون سفید است. لوسمی یکی از چهار سرطان شایع در میان کودکان است. 

 

سرطان خون

انواع سرطان خون (Blood Cancers) بر تولید و عملکرد سلول های خونی تاثیر می گذارد. بیشتر این سرطان های خونی در مغز استخوان شروع به رشد می کنند. سلول های بنیادی درون مغز استخوان می توانند به سه نوع سلول خونی شامل سلول های قرمز خون، سلول های سفید خون و یا پلاکت ها تبدیل می شوند. در اکثر موارد سرطان خون فرآیند تولید سلول های خون توسط سرطان خون بهم ریخته و باعث می شود، مغز استخوان شروع به تولید کنترل نشده و غیرطبیعی بعضی از انواع سلول های خونی کند. این سلول های غیرطبیعی (سلول های سرطانی) باعث اختلال در عملکرد و توانایی خون شامل مبارزه با عفونت ها و یا خونریزی های شدید می گردد.

 

بیش‌تر زیرگونه‌‌‌های سرطان خون AML براساس میزان بلوغ (رشد) سلول‌های سرطانی هنگام تشخیص و میزان تفاوت آنها با سلول‌های طبیعی تعیین می‌‌‌شوند.

 

سرطان خون APL (لوسمی پرومیلوسیتیک حاد) زیرگونه‌‌‌ای از سرطان خون AML است و هنگامی روی می‌‌‌دهد که دو قسمت از دو ژن به هم می‌‌‌چسبند. معمولاً افراد میانسال به سرطان خون APL مبتلا می‌شوند. علائم سرطان خون APL هم شامل خونریزی است و هم ایجاد لخته‌‌‌های خون

 

کشیدن سیگار، سابقۀ درمان با شیمی‌درمانی و قرار داشتن در معرض تابش اشعه، خطر ابتلا به سرطان خون AML بزرگسالان را بيش‌تر مي‌كند.

 

انواع سرطان خون

سرطان های خونی به سه دسته کلی تقسیم می شوند. این دسته ها شامل:

سرطان خون لوکمی یا لوسمی (Leukemia)، این سرطان یکی از انواع سرطان های درون مغز استخوان بوده، واژه لوسمی به معنی خون سفید است و شامل تولید غیرطبیعی سلول های خونی سفید می شود. لوسمی یکی از چهار سرطان شایع در میان کودکان است. تعداد بالای سلول های سفید باعث اختلال توانایی این سلول ها در مبارزه با عفونت ها شده و همچنین باعث نقص توانایی مغز استخوان برای ساختن سلول های قرمز و پلاکت خون می شود.
 

سرطان خون لنفومی (Lymphoma)، این نوع سرطان خون سیستم لنفاوی را که وظیفه آن دفع مایعات زیادی از بدن و همچنین تولید گلبول سفید خون است، تحت تاثیر قرار می دهد. لنفوسیت ها (Lymphocytes)، نوعی گلبول سفید هستند که وظیفه مبارزه با عفونت ها را برعهده دارند. افزایش تعداد سلول های لنفاوی باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن می شود.
 

سرطان خون میلوما (Myeloma)، این نوع سرطان خون سلول های پلاسما را هدف قرار داده و مانع تولید آنتی بادی در بدن می شود و سیستم ایمنی بدن را در برابر عفونت ها ضعیف و حساس می کند.
 

سرطان خون لوکمی یا لوسمی

سرطان خون لوسمی شامل:

لوسمی لنفوسیتی حاد (ALL)

لوسمی میلوئیدی حاد (AML)

لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL)

لوسمی میلوئیدی مزمن (CML)

 

علائم سرطان لوسمی:

خونریزی و کبودی، بخصوص خونریزی شدید
عدم توانایی بدن در مبارزه با عفونت ها و بیماری های عفونتی متعدد و سخت
کم خونی ناشی از سرطان خون لوسمی
ورم کردن غدد لنفاوی
ورم و ناراحتی در شکم
کاهش وزن بدون هیچ دلیل خاص
درد در استخوان ها و مفاصل
تب، سرماخوردگی، تعریق شبانه و سایر علایم مشابه سرماخوردگی
خستگی و ضعف
لثه های ورم کرده و یا خونریزی لثه
بزرگ شدن طحال و کبد
 

عواملی که خطر ابتلا به سرطان لوسمی را افزایش می دهند

قرار گرفتن در برابر سطوح بالای تشعشع
قرار گرفتن پی در پی در برابر بعضی از انواع مواد شیمیایی (همچون بنزن)
شیمی درمانی
سندرم دون (DOWN)
سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان
سیگار کشیدن
 

سرطان خون لنفومی (Lymphoma)

تقریبا نصف انواع سرطان خون، سرطان خون لنفومی و یا سایر سرطان های وابسته به سیستم لنفاوی می باشند. 

 

علائم سرطان لنفومی:

ورم کردن غدد لنفاوی در گردن، زیر بقل و ران
تب 
خستگی و ضعف
کاهش وزن غیرقابل توجیه
عرق کردن
مشکل در نفس کشیدن و یا درد قفسه سینه
خارش پوست و کهیر
 

تب،کاهش وزن غیرقابل توجیه،عرق کردن و…از علائم سرطان خون می باشد
عواملی که خطر ابتلا به سرطان لنفوم را افزایش می دهند:

افزایش سن
مرد بودن و سفید پوست بودن
ابتلا به بیماری های خود ایمنی
ابتلا به اچ ای وی/ ایدز
رژیم غذایی پر از گوشت و چربی
قرار گرفتن در برابر سموم خاص و آفت کش ها
 

سرطان خون میلوما  (Myeloma)

میلوما سرطان سلول های پلاسمای خون می باشد. سلول های پلاسما، سلول های سفیدی هستند که آنتی بادی های ضد بیماری و عفونت ترشح می کنند.

 

علائم سرطان میلوما:

هیپرکلسمی (کلسیم زیاد در خون)
کم خونی (کمبود سلول قرمز و یا کاهش عملکردشان)
نارسایی کلیه
آسیب پذیری در برابر عفونت
پوکی استخوان، درد استخوان، ورم و یا شکستگی استخوان
پروتئین زیاد در خون و یا ادرار
کاهش وزن
 

عواملی که خطر ابتلا به سرطان خون میلوما را افزایش می دهند:

آفریقایی – آمریکایی بودن
سن بالای ۵۰ سال
مرد بودن
چاقی
قرار گرفتن در برابر رادیو اکتیو
کار در صنایع مرتبط با پتروشیمی
 

درمان سرطان خون

روش درمان سرطان خون
در سالهای اخیر، با به کارگیری داروهای ضد سرطان موثرتر، طول عمر بیماران مبتلا به لوکمی افزایش پیدا کرده است. این داروها موجب فروکش کردن نشانه‌های بیماری می‌گردند به طوریکه نشانه‌ها در جریان درمان بیماری بدتر نمی‌شود و حتی بیماران تا اندازه‌ای درمان می‌شوند. درمان لوسمی بستگی به نوع لوسمی، وضعیت بیماری در شروع درمان، سن، سلامت عمومی و چگونگی واکنش بیمار به نوع درمان دارد که گاهی منجر به سلامت کامل این بیماران می‌شود. از مهمترین عوامل در بهبود بیماری برخوردار بودن بیمار از روحیه بالا جهت مقابله با این بیماری است.

 

شیوه درمان سرطان خون می‌تواند شامل موارد زیر نیز باشد:

شیمی درمانی
پرتو درمانی
پیوند مغز استخوان و پیوند سلول‌های بنیادی که در این روش مغز استخوان فرد بیمار با مغز استخوان سالم جایگزین می‌شود تا بیمار بتواند مقادیر بالای داروهای شیمی درمانی و یا پرتودرمانی را دریافت کند.
 

یافته‌های اخیر محققان دانشگاه کرنل نشان داد که با استفاده از فناوری نانولوله می‌توان سلول‌های سرطانی موجود در جریان خون را به دام انداخت. آزمایشگاه مایل کینگ این دانشگاه روی سلول‌های سرطانی تحقیق می‌کند و اخیراً از نانولوله‌های هالویسایت (HNT) به عنوان نانوساختاری برای به دام اندازی سلول‌های تومور موجود در خون استفاده کرده است، این سلول‌ها موجب گسترش سرطان در بدن می‌شوند. این دستاورد علمی موجب شده است تا امیدهای زیادی برای درمان انواع مختلف سرطان ایجاد شود.

 

نشریه نیچر نتایج یک مطالعه پزشکی در مورد لوسمی میلوئید مزمن (CML) که از نادرترین انواع سرطان خون است را منتشر و اعلام کرد که ترکیب یکی از داروهای دیابت با داروهای استاندارد درمان سرطان خون، در درمان بهتر بیماران مؤثر است. در این مطالعه ۲۴ بیمار مبتلا به CML که به درمان‌های رایج پاسخ نداده بودند، با ترکیب داروی ضد دیابت پیوگلیتازون و داروهای رایج شیمی درمانی، مجدداً درمان شدند. پس از ۱۲ ماه بیش از ۵۰ درصد داوطلبان بهبود یافتند و بیماری ۳ نفر پس از گذشت ۵ سال عود مجدد نداشت و ظاهراً درمان شده بود.

 

بتازگی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) داروی جدید درمان سرطان خون را تأیید کرد. این دارو Empliciti نام دارد و محصول شرکت‌های دارویی Bristol-Myers و AbbVie است و سیستم ایمنی بدن را به گونه‌ای تربیت می‌کند که با سخت‌ترین نوع بیماری سرطان خون مبارزه کند.

 

البته بنیامین حمید دانش آموز یکی از مدارس سمپاد نیز ادعا کرده که در سال جاری و به وأسطه تحقیقات گشترده اش در این رابطه، درمان قطعی برای این بیماری ارائه خواهد داد.

 

 

...

بیماری قلبی با اختلال در رگ ها همراه است
بيماری قلبی (heart disease) دسته‌اي از بيماري‌ها است که در قلب رخ مي‌دهد. و معمولا با اختلال در رگها (سرخرگ‌ها، مويرگ‌ها و سياهرگ‌ها) همراه است و آنرا با عنوان بیماری قلبی-عروقی (Cardiovascular disease) ذکر می کنند. بیماری قلبی-عروقی به هر گونه بيماري که دستگاه گردش خون را تحت تاثير قرار دهد اشاره دارد.
 بیماری قلبی چیست؟

بیماری قلبی (heart disease) دسته‌ای از بيماري‌ها است که در قلب رخ می دهد.

که معمولا با اختلال  در رگها (سرخرگ‌ها، مويرگ‌ها و سياهرگ‌ها) همراه است و آنرا با عنوان بیماری قلبی - عروقي (Cardiovascular disease) ذکر مي کنند.

 

در این بیماری این عروق کرونر که مواد غذايي، اکسيژن و خون را به ماهيچه قلب مي‌رسانند، معمولا بخاطر جمع شدن کلسترول در آنها، بيمار شده و يا آسيب مي‌بينند، اين لايه‌هاي کلسترولي باعث نازک شدن رگ ها و در نتيجه نرسيدن خون و اکسيژن کافي به قلب شده و مي‌تواند خطر حمله قلبی را افزايش دهد.

 

بیماری قلبی - عروقی به هر گونه بيماري که دستگاه گردش خون را تحت تاثير قرار دهد اشاره دارد.

بيماريهای قلبی عروقی در حال حاضر جزو سه علت اول مرگ و مير و ناتواني انسان در سراسر دنيا بوده و در حال تبديل شدن به اصلي ترين عامل مرگ و مير  يا ناتواني  در اغلب کشورها مي باشد.

اگرچه خطرات ناشي از بيماريهاي بيماريهاي عفوني و مسري بدليل ماهيت واگيري آنها سريع و قابل مشاهده فوري است امّا عوارض ناشي از بيماريهاي مزمن مثل بيماريهای قلبی عروقي براي بيمار و جامعه، ماندگارتر، ناتوان کننده تر و پرهزينه تر بودن، در همان حال قابل پيشگيري مي باشند.

 

امکان ايجاد بيماريهای قلبی عروقي بعد از سن ۴۰ سالگي در مردان ۵۰% و در زنان ۴۰% است.

هرچند بعضي از عوامل ايجاد و پيدايش بيماريهای قلبی عروقي مثل جنس مرد، سن و نژاد و ژنتيک غير قابل مداخله هستند، امّا روشهايي براي کنترل ساير عوامل خطر قابل تغيير و در نتيجه پيشگيري از بيماريهای قلبی عروقي و يا حداقل به تأخير انداختن بروز آنها وجود دارد.

 

علائم بیماری قلبی:

علايم و نشانه های بيماری از مهم ترين ابزارهای تشخيص در تمام بيماری  از جمله بيماری های قلبی مي باشد.

علل بيماری های قلب و عروق و نيز علائم ونشانه هاي آن بسته به نوع بيماري متفاوت است.

و پزشک با  تکيه به شرح حال و معاينه  دقيق و با استفاده  از روش هاي تشخيصی پاراکلينيک مانند تست هاي خونی يا اکوکارديوگرافی و تست ورزش آنژيوگرافی و … جهت تائيد و اثبات يافته های بالينی و يا تکميل اطلاعات مورد نياز استفاده می کند.

 

مهم ترين علائمی  که ميتوانند مربوط به بيماري های قلب و عروق باشند شامل موارد زير است اما اين علائم الزاما ناشي از مسائل قلبی نيستند و تشخيص های افتراقی بسياري دارند:

 

- آنژين قلبی،احساس درد و ناراحتی در قفسه سينه

- تشخيص افتراقی درد سينه (دردهای غيرآنژينی قفسه سينه)

- ضعف و خستگی پذيری زودرس

- تنگي نفس

- سرگيجه

- طپش قلب

- تعريق

- ادم (جمع شدن بيش از حد آب و يا پف کردن  پاها، ريه و يا شکم ممکن است خيلي معمولي جلوه کند اما خطرناک است.)

- سيانوز (کبود شدن اطراف لب و ناخنها که مي تواند در اثر کمبود اکسيژن در بافتها باشد.)

 

انواع بيمارى‌هاى قلبى:

هر چند وقتي صحبت از بیماری قلبی مي شود بيشتر مردم به فکر سکته های قلبی مي افتند ولي واقعيت اين است که بيماري های زيادي مي تواند سيستم قلبی عروقي انسان را درگير کند.

بيماريهای قلب را بطور کلي ميتوان به چند زير رده مهم تقسيم کرد:

واژه بیماری قلبی معمولا براي اشاره به حمله قلبی اشاره مي‌شود، با اينحال بیماری قلبی شامل ساير بيماري‌های قلب از جمله بيماری عروق کرونر، نارسايی قلبی، آريتمی قلبی و کارديوميوپاتي مي‌باشد که در ادامه به توضیحاتی درباره ی آنها نیز پرداخته می شود.

 

حمله قلبی

حمله قلبی و يا سکته قلبی زمانی رخ میدهد که يکي از عروق کرونر (معمولا توسط لخته خون) بسته مي‌شود.

اين حمله باعث کمبود و يا فقدان خون در بخشي از قلب مي‌شود.

کمبود خون و يا فقدان مي‌تواند باعث مرگ آن بخش از قلب شود.

اين بيماری يکی از انواع شايع بیماری قلبی در آمريکا بوده و سالانه حدود يک ميليون حمله قلبی در اين کشور رخ مي‌دهد.

 

درد در قفسه سینه یکی از علائم حمله قلبی می باشد
علائم هشدار دهنده حمله قلبی:

- درد قفسه سينه

- درد در پشت، دستها، گردن و يا فک شما

- تنگی نفس

- تهوع يا استفراغ

- تپش قلب سريع و يا نامنظم

ساير نشانه‌ها از جمله، خستگی، اضطراب، سوء هاضمه و يا سوزش معده

 

در حمله قلبی بيشتر افراد معمولا يک يا دوتا از نشانه‌ها را حس مي‌کنند.

نشانه‌هاي حمله قلبی در بعضي از خانم ها ممکن است متفاوت با آقايان باشد، اين نشانه ها مي‌تواند شامل سوزش معده، تپش قلب نامنظم، صرفه و يا ازدست دادن اشتها باشد.

ناديده گرفتن نشانه‌های بیماری قلبی باعث به تاخير افتادن درمان و در نتيجه صدمه بيشتر به بافت قلب مي‌شود.

اگر شما دچار حمله قلبی شديد سريعا با اورژانس تماس بگيريد و خودتان بصورت عادي سعي به مراجعه به پزشک و يا بيمارستان نکنيد، چرا که پرسنل اورژانس مي‌توانند، درمان‌هاي اوليه را روي شما اعمال کنند.

بتاخير انداختن درمان مي‌تواند باعث آسيب بيشتر به قلب و يا حتي مرگ شود.

 

ایست ناگهانی قلب

مرگ ناگهاني قلب (SCD) به مرگ ناگهاني ناشي از بیماری قلبی در فرد سالم يا بيماري که انتظار مرگ قريب الوقوع در او نمی رفت اطلاق مي شود. مي تواند بعلت سکته وسيع قلبی يا آريتمي قلبی و.. رخ دهد.

اگر SCD رخ دهد، بايد به سرعت عمليات احيای قلبی-ريوی انجام گيرد، چرا که بدون انجام احيای قلبی ريوی و بازگرداندن ريتم قلبی، فرد بيمار در طي چند دقيقه دچار مرگ مغزی و سپس مرگ دائمي  مي شود.

 

*بیماریهای عروق کرونر قلب (شریانهای خونرسانی کننده به خود عضله قلب)

عروق کرونر ، رگ هاي اصلي خون رساني به خود عضله قلبی مي باشند. و بيماريهای عروق کرونر قلب ناشي از تنگ شدن يا اسپاسم اين عروق و در نتيجه  کاهش خونرسانی به قلب ميباشد.

 

آترواسکلروز و تصلب شرائين

سير تدريجی اما پيشرونده داشته و بتدريج و با مرور زمان موجب تنگی عروق کرونری قلب و در نتيجه کاهش تدريجی اما پيشرونده خونرسانی به قلب می شود.

اين پديده موجب آنژين پايدار قلبی (بيماری مزمن شريان کرونر ) مي شود که با درد فعاليتی قلب که ابتدا در سطوح فعاليت بالا و سپس بتدريج با پيشرفت بيماری با فعاليت های کمتر ايجاد و هميشه با استراحت بهبود می يابد مشخص می شود.

اما پارگی اين پلاک های اترواسکلروتيک که هميشه بطور ناگهاني و بدون علائم واضح هشدار اوليه رخ داده و بدنبال آن فعاليت سيستم انعقادي خون موجب اضافه شدن لخته بروي پلاک آترواسکلروتيک پاره شده و در نتيجه انسداد کامل و حاد شده و موجب بيماری های حاد شريان کرونر قلب (آنژين ناپايدار و انفارکتوس حاد ميوکارد (سکته قلبی) ميشود.

 

آنژين (Angina)

آنژين که به آنژين صدري نيز معروف است، معرف بيماري‌اي است که در آن اکسيژن کافي به قلب نمي‌رسد.

هرچند از نظر فني آنژين خودش يک بيماري نيست، اما خود يکي از نشانه‌هاي بيماری عروق کرونر مي‌باشد، چرا که فقدان اکسيژن در اثر بسته شدن عروق کرونر بوجود مي‌آيد.

 

اين بيماري ها با درد ناگهاني قلبی در طي  استراحت بدون سابقه قبلي بیماری قلبی و يا با تشديد ناگهاني درد سينه در فردي که سابقه قبلي داشته اما تاکنون با درمان دارويي تحت کنترل بوده است مشخص می شود.

پس سکته قلبی، ناشي از توقف ناگهاني جريان خون به عروق کرونر قلب عموما ناشي از پارگي پلاک اترواسکلروز و تشکيل لخته در داخل رگ  مي باشد.

 

اگر درمان فوري انجام نشود، آن قسمت از عضله قلب تخريب شده و مي ميرد (سکته يا انفارکتوس) اما با درمان سريع امکان برگشت عملکرد عضله قلبی وجود دارد.

 

اگر  پلاک آترواسکلروز کوچک بوده و قبل از پارگی (و فعال کردن سيستم تشکيل لخته خون در قلب که انسداد حاد کرونري ميدهد)، موجب انسداد قابل توجه در رگ نشده باشد، در اين صورت بسياري از بيماران تا زماني که علائم سکته  قلبی آشکار نشود، نمي فهمند که دچار بيماری عروق کرونري قلب شده اند و حتي ممکن است تست ورزش اخير اين بيماران هم منفي باشد.

 

*بیماریهای عضله قلبی

علائم اين گروه از درگيري قلب بفرم تنگي نفس فعاليتي و يا استراتي و نيز خستگي مفرط، ضعف و بي حالي و ادم ريه يا ادم اندام ها مي باشد. و شامل:

 

نارسايي قلبی (Heart Failure)

نارسايي قلبی که به آن نارسايي احتقاني قلب نيز مي‌گويند، زماني رخ مي‌دهد که قلب نتواند بطور موثر و کارا خون را در بدن پمپاژ کند، در اين بيماري طرف چپ و يا راست و يا هر دو طرف بدن تحت تاثير قرار مي‌گيرد. فشارخون بالا و يا بيماري عروق کرونر مي‌تواند باعث ابتلا به اين بيماري شود.

در بيشتر موارد، نارسايی قلبی در اثر بيماري عروق کرونري و يا سکته (انفارکتوس)  قلبی رخ مي دهد اما ساير علل مثل فشار خون بالاي کنترل نشده طولاني مدت، بيماري های دريچه اي  و… نيز دخيلند.

 

ميوکارديت حاد قلب

بعلت التهاب در عظله قلبی ناشي از عفونت يا پديده هاي ايمني را گويند.

 

کارديوميوپاتي هاي مزمن قلبی

(کارديوميو پاتي ديلاته قلبی، کارديوميو پاتي هيپرتروفيک قلبی، کارديوميو پاتي ريستريکتيو قلبی)

اختلال اوليه  در عضله  قلب را کارديوميوپاتي نامند.

اين اختلال نيز با  کاهش توانايي قلب براي پمپاژ خون منجر به علائم نارسايي قلبی مي شود.

 

نوار قلب
*اختلال در تولید ضربان و  ریتم  قلب

آريتمي‌ها (ضربان نامنظم قلب (Arrhythmia))

آريتمی قلبی يعني تپش نامنظم قلب، آرتيمی به معني مشکل در ريتم تپش قلب (heart-rhythm) مي‌باشد.

اين بيماري زمانيکه پالس ها لکتريکي که ضربان قلب را تنظيم مي‌کنند، بهم ريخته و درست عمل نمي‌کنند، رخ مي‌دهد. انواع ريتمي يا تپش نامنظم قلب شامل:

تاکي کاردي (Tachycardia)، يعني زمانيکه قلب بسيار سريع مي‌تپد.

باردي کاردي (Bradycardia)، يعني زمانيکه قلب خيلي آرام مي‌تپد.

 

فيبريلاسيون (Fibrillation)

زماني است که ضربان قلب نامنظم است.

تپش نامنظم قلب معمول بوده و اکثر ما آن را حس تجربه مي‌کنيم، اما اگر اين تپش خيلي متفاوت با تپش هميشگي بوده و يا بدليل آسيب ديدگي و يا ضعف قلب باشد، بايد جدي گرفته شود.

تپش نامنظم قلب مي‌تواند مرگ‌آور باشد. زمانيکه اين تپش نامنظم طولاني مدت شده و يا باعث درد قفسه سينه شود، بايد سريعا به بيمارستان مراجعه کرد.

 

*بیماری‌های دریچه‌ای قلب

قلب ۴ دريچه دارد ۲ تا بين دهليزي بطني و دوتا بطني-شرياني.

دو نوع اختلال (نارسايي (شلي) و تنگي دريچه اي) مي تواند هر کدام از اين دريچه ها را درگير کند.

 

- پرولاپس، نارسایی و تنگی دريچه  ميترال (نارسايي ميترال (Mitral regurgitation)

نارسايي ميترال که به نارسايي دريچه ميترال و يا بي کفايتي ميترال معروف است، زماني رخ مي‌دهد که دريچه ميترال قلب بخوبي بسته نشده و باعث برگشت خون به قلب مي‌شود. خون در افراد مبتلا به نارسايي دريچه ميترال بخوبي در بدن پخش نشده و باعث مي‌شود، فرد مبتلا احساس خستگي و از نفس افتادن کند.

- نارسايي و تنگی دريچه  آئورت

- نارسايي و تنگي دريچه تريکوسپيد(سه لتي)

- نارسايي و تنگي دريچه  پولمونر

 

*بیماری آندوکارد قلب (آندوکاردیت)

التهاب لايه پوشاننده داخلي قلب

 

*بیماری پریکارد قلب ( پریکاردیت)

التهاب لايه پوشاننده خارجي قلب

 

*بیماری عروق بزرگ و اصلی قلب

بیماری‌های آئورت

بيماري کاروتيد

بيماري عروق مزانتر روده

 

*بیماری های عروق محیطی قلب

 

*بیماری های قلبی  ثانویه به درگیری سایر ارگانهای بدن

کورپولمونل : نارسايي قلبی ناشي از بيماري ريه

 

انواع بیماری قلبی در نوزادان
 

*نقص مادرزادي قلب (Congenital Heart Defect)

اهم اين بيماري  هاي قلبی مادرزادي عبارت است از سوراخ بودن ديواره هاي قلب، نارسايي ( شلي ) يا تنگي دريچه  قلب، و يا وجود ناهنجاري در بسته نشدن مجراي ارتباطي دو طرف قلب در دوره جنيني و يا جابجا بودن عروق اصلي قلب مي باشند.

 

نقص ديواره قلبی (Septal defects) : اين بيماري زماني رخ مي‌دهد که يک سوراخ بين بتن هاي قلب وجود دارد. اين بيماري گاهي اوقات با نام سوراخ در قلب معرفي مي‌گردد.

 

نقص انسداد (Obstruction defects) : اين بيماري زماني رخ مي‌دهد، که جريان خون در دهليزهاي قلب کمي و يا بطور کامل بسته شده است.

 

بیماری قلبی سيانوتيک (Cyanotic heart disease) : بدليل يک يا چند نقص در قلب اکسيژن کافي در بدن پمپاژ نمي‌شود.

 

اين بيماري ها طيف وسيعي بوده و بر اساس شدت يا در بدو تولد يا اوايل دوران زندگی مشخص مي شود يا  برخي مواقع بعد از بزرگ شدن يا بلوغ مشخص مي گردد.

برخي از اين نقص ها نياز به درمان ندارند. برخي ديگر نياز به درمان دارويي و يا جراحي اورژانسي در دوره نوزادي يا در بزرگسالي دارند.

افرادي که داراي نقص مادرزادي قلبی مي باشند، ممکن است در معرض خطرايسکمی قلبی (اختلال در عروق کرونری)، آريتمي، نارسايي قلبی و عفونت دريچه هاي قلبی قرار بگيرند.

 

*پرفشاری خون= فشار خون بالا =  هیپرتانسیون

به فشار خون سيستوليک بالاتر از ۱۴۰ ميليمتر جيوه و  دياستوليک  بالاتر از ۹۰ ميليمتر جيوه (در هر سن و هر دو  جنس) اطلاق مي شود.

 

زندگي با بیماری قلبی

اکثر انواع بيماري هاي قلبی مزمن بوده و آرام آرام رشد مي‌کنند. اين بيماري‌هاي قلبی با نشانه‌هاي کوچکي شروع شده و کم کم شديد مي‌شوند. در اکثر افراد با شروع بیماری قلبی فرد نشانه‌هايي از قبيل خستگي، تنگي نفس، تورم مچ پا، احتباس مايعات و ساير نشانه‌ها حس مي‌کند. تغيير سبک زندگي (براي مثال داشتن کپسول اکسيژن در خانه و يا کم کردن فعاليت) يا جراحی و يا حتی پيوند قلب براي فرد بيمار ممکن است لازم باشد.

 

درمان دارويی بیماری قلبی:

اين درمان شامل استفاده از داروهايی که به کاهش شدت بيماری و آسيب آن کمک مي‌کند، مي‌باشد.

اين داروها شامل:

داروهای کاهنده فشارخون

داروهای کاهنده تپش قلب

داروهاي کاهنده کلسترول خون

داروهايی براي ثبات بخشيدن به ضربان قلب

داروهايی برای جلوگيري از لخته شدن خون در عروق کرونر

داروهايي براي بهبود بخشيدن به پمپاژ خون در بدن فرد مبتلا به بیماری قلبی

ساير راههاي درمان بیماری قلبی شامل آنژيوپلاستي، جراحي باي پس و يا ساير جراحي ها مي‌باشد.

 

خطر ابتلا به بيماريهای قلبی

هرچند خطر ابتلاي مردان به بيماري های قلبی بيشتر از زنان است، بااين حال در هردو جنس بیماری قلبی اولين بيماري کشنده مي‌باشد.

افراديکه در خانواده های سيگاری و چاق هستند، در خطر بيشتری براي ابتلا به اين بيماري ها قرار دارند.

سيگار کشيدن خطر ابتلاي افراد به بیماری قلبی را ۲ تا ۴ برابر افزايش مي‌دهد. افراديکه سيگار نمي‌کشند اما در معرض دود سيگار قرار دارند، حتي از افراد سيگاري هم در خطر بشتر هستند. سالانه ۱۳۵۰۰۰ نفر در اثر بيماريهای قلبی مرتبط با سيگار فوت مي‌کنند.

ساير عوامل خطرزا شامل:

- کلسترول بالاي خون

- فشارخون بالا

- ديابت

- فعاليت بدني پايين

یکی دیگر از عوامل خطرزا میانسالی است که زمان ابتلا نیز خوانده می شود.

 

پيشگيري از بيماري هاي قلبی

با تغيير سبک زندگي به يک سبک سالم مي‌شود از خطر بيماري‌هاي قلبی پيشگيري نمود.

عوامل اساسي يک سبک زندگي سالم شامل:

- سيگار نکشيدن و يا ترک سيگار

- رژيم غذايي مناسب (سبزي و ميوه زياد و چربي، قند و گوشت کم)

- حداقل ۳۰ دقيقه ورزش در روز

- اجتناب از مصرف الکل

- کنرل بيماري هايي از قبيل ديابت، فشارخون بالا و کلسترول

- درخواست از خانواده براي کمک به شما در تغييرات بالا

با اينکه بیماری قلبی قابل درمان است، پيشگيري از بیماری قلبی با تغييرات سبک زندگي بنظر منطقي تر از هر عمل ديگري مي‌باشد.

 

...

علت ايجاد بيماری ام اس هنوز شناخته نشده است
 
بیماری ام اس مختص اعصاب مرکزي بوده و اختلال در دستگاه ایمنی است. ام اس ترس ندارد و مانع زندگی عادی نمی شود بیماری ام اس مسری نیست و خطری برای اطرافیان بیمار ندارد.
 بيماري ام اس (مالتيپل اسکلروزيس) چيست؟

بیماری ام اس مختص اعصاب مرکزي بوده (مغز و نخاع) و ايجاد لکه هاي سفيد يا پلاکهاي متعددي در مغز مي کند.

پلاکها گوياي تخريب و سفت شدگي غلافهاي سلولهاي (ميلين ها) عصبي مغز مي باشند.

ميلين را مي‌توان به روکش روي سيم‌هاي برق شبيه دانست. زماني که غلاف ميلين تخريب‌شده و بافت عصبي بدون محافظ رها مي‌شود، پيامي که از آن عبور مي‌کند ممکن است کند شده و يا متوقف گردد. همچنين ممکن است خود عصب نيز آسيب ببيند.

 

علت بیماری ام اس:

علت ايجاد بيماری ام اس هنوز شناخته نشده است.

بیماری ام اس، نوعي بيماري خود ايمني در نظر گرفته مي‌شود که در طي آن دستگاه ايمني بدن به بافت‌هاي خودي حمله مي‌کند. 

مشخص نيست که چرا بيماري‌ ام اس در برخي از افراد ايجادشده و برخي ديگر به اين بيماري مبتلا نمي‌شوند ولي به نظر مي‌رسد که ترکيبي از عوامل ژنتيکي و محيطي در اين امر دخيل‌اند.

از مهم ترين فاکتور هاي محيطی:

استرس (فشارهاي سنگين روحي يا فيزيکي)
کمبود ويتامين ۳D به دليل در معرض تماس نور خورشيد قرار نگرفتن به مدت کافي
تروما و عفونت هاي ويروسي
 

علائم بیماری ام اس:

ضعف و يا بي حسي يک يا تعدادي از اعضاي بدن که معمولاً در يک طرف بدن به وجود مي‌آيد.
 از دست دادن قدرت بينايي به صورت نسبي و يا کامل بينايي و معمولاً در يک چشم که اکثراً با درد به هنگام حرکت دادن چشم همراه است.
دوبيني يا تاري ديد
سوزن سوزن شدن و يا درد در قسمت‌هايي از بدن
احساس برق‌ گرفتگي هنگام بعضي حرکات خاص سر
لرزش و يا عدم هماهنگي بدن
اختلال کلامي
خستگي مفرط
سرگيجه
اختلال در عملکرد مثانه و روده‌ها
 

نشانه‌هاي بيماری ام‌اس متنوع و متفاوت است، اما بايد توجه داشته باشيد هيچ يك از اين نشانه‌ها، در اماس موقت و گذرا نيست و حداقل بايد يك روز ادامه داشته باشد.

سوزش و گزگز مربوط به بيماري ام‌اس بسيار شديد و مداوم است و به همين دليل افرادي كه گاهي چنين حسي دارند، نبايد نگران مبتلاشدن به ام‌اس باشند.

 

عوامل خطر بیماری ام اس:

عوامل زير مي‌توانند خطر ابتلاي شما به ام اس را افزايش دهند:

سن: ام اس ممکن است در هر سنی بروز کند ولی شيوع آن در افراد بين ۲۰ تا ۵۰ سال بيشتر است.
جنسيت: خطر ابتلای زنان به اين بيماري نزديک ۲ برابر مردان است.
ژنتيك: ابتلاي والدين يا يكي از نزديكان به اين بيماري خطر ابتلا به ام.اس را در فرد افزايش مي‌دهد.
برخي عفونت‌هاي خاص : برخي از ويروس‌ها مانند اپشتين بار، که باعث مونونوکلئوز عفوني مي‌شود.
نژاد: افراد سفيدپوست بيشتر در معرض خطر براي ابتلا به اين بيماري قرار دارند. افراد آسيايي، آفريقايي و يا بوميان آمريکا، کمترين خطر را دارند.
آب‌وهوا : ام اس در افرادي که در آب‌وهواهاي معتدل زندگي مي‌کنند شايع‌تر است.
برخي بيماري‌هاي خود ايمني خاص: بيماري‌هاي تيروئيدي، ديابت نوع ۱ و يا بيماري‌ها التهاب روده.
استعمال دخانيات
افراد حساس و زودرنج: اين نوع افراد عموما اشخاصی هستند فوق العاده حساس, زودرنج و عصبي و با کمترين ناملايمات از حالت عادي خارج شده و تعادل خود را از دست مي دهند و ساعت ها فکر خود را مشغول کرده و به خود و ديگران پيله مي کنند.
افراد با طبع سرد : افرادي هستند که از نظر ژنتيک داراي طبع سردي بوده و مدام از غذاهاي سردي بخش (غذاهائي با pH اسيدي) به حد وفور استفاده مي کنند و علاقه زيادي به خوردن ترشي, سرکه, تمبر هندي, ماست, قره قورت و امثالهم دارند.
 

ترس از بيماری ام اس:

«ام ‌اس» ترس ندارد.

به محض اين‌كه دستش كمي گزگز مي‌كند يا چشم‌هايش سياهي مي‌رود، مي‌ترسد و مي‌گويد: «حتماً ام‌اس گرفته‌ام».خواب رفتگی دست و پا در تمامی موارد به منزله ابتلا به بیماری ام اس نیست، عوامل دیگری مانند: سندرم کارپال تونل، کمبود آهن، چربی‌خون بالا و کمبود ویتامین نیز سبب خواب رفتن دست و پا می شوند پس ضعف و بی حسی اندام ها برابر با بیماری ام اس نیست و اين بيماري هم به معني پايان زندگي فعال و پويا نیست.

 

بیماری MS به آسانی تشخیص داده نمی شود
 

تشخیص بیماری ام اس:

آزمایش مخصوصی برای تشخیص ام اس وجود ندارد و و روش تشخیص آن به‌صورت رد کردن احتمال وجود عارضه‌های دیگر با علائم و نشانه‌های مشابه می‌باشد. به این روش، تشخیص افتراقی گفته می‌شود.

 

علاوه بر گرفتن سوابق پزشکی و معاینه کامل فیزیکی آزمایش‌هایی بر روی بیماران برای تشخیص ام اس و رد کردن سایر علل ایجاد کننده علائم انجام می‌شود.

 

اسکن ام آر آی (MRI):

بیش از ۹۰ درصد افراد مبتلا به ام اس دارای بافت جوشگاهی در مغز هستند که در اسکن مغزی با ام آر آی دیده می‌شود.از مغز و نخاع می‌تواند ضایعه‌های ایجادشده در اثر ام اس را مشخص کند. ممکن است نوعی ماده‌ی حاجب (کنتراست زا) به‌منظور مشخص کرده ضایعه‌های ایجادشده در اثر ام اس فعال، به‌صورت وریدی به شما تزریق شوند.

 

گرفتن مایع نخاعی (پونکسیون کمر) :

گرفتن مایع مغزی نخاعی (مایعی که درون مغز و نخاع جریان دارد) از محل ستون فقرات کمری که در طی آن نمونه‌ی کوچکی از مایع نخاعی از درون کانال نخاعی برداشته‌شده و تحت آنالیز آزمایشگاهی قرار می‌گیرد. این نمونه می‌تواند موارد غیرعادی در مورد پادتن‌های مربوط به بیماری‌ام اس را مشخص کند. گرفتن مایع نخاعی همچنین می‌تواند احتمال وجود عارضه‌های دیگر با علائم مشابه به ام اس را رد کند.

 

آزمایشات پتانسیل برانگیخته:

که سیگنال‌های عصبی تولیدشده در پاسخ به محرک‌ها را ضبط می‌کنند. یک آزمایش پتانسیل برانگیخته ممکن است از محرک‌های دیداری یا الکتریکی استفاده کند که در طی آن شما یک شئ متحرک را دنبال کرده و یا امواج الکتریکی به اعصاب دست و پاها اعمال می‌شوند. الکترودها سرعت عبور پیام عصبی را درون اعصاب اندازه‌گیری می‌کنند.

همچنین آزمایش‌‌های برای رد کردن سایر بیماری‌های خود ایمنی و عفونت‌ها هم ممکن است انجام شود.

 

انواع ام اس:

ام اس عودکننده فروکش‌کننده :

شايع‌ترين نوع اين بيماري است که ۸۵ درصد افراد مبتلا را شامل مي‌شود. در اين نوع بيماري، علائم در دوره‌هاي زماني خاصي براي هفته‌ها يا ماه‌ها عود کرده و سپس در دوره‌هاي زماني ديگري کاهش‌يافته و يا کاملاً از بين مي‌روند.

 

ام اس پيش‌رونده‌ي اوليه :

۱۰ درصد افراد مبتلا را شامل شده و در طي آن، علت بيماري ام اس و علائم بيماري به‌آرامي ولي به‌طور پيوسته پيشرفت مي‌کنند.

 

ام اس پيش‌رونده‌ي ثانويه :

که افراد مبتلا به بيماري ام اس در ابتدا به نوع عودکننده فروکش‌کننده‌ي بيماري مبتلا بوده‌اند و در طول زمان ميزان عود بيماري بيشتر از پسرفت آن بوده است. حدوداً نزديک به ۵۰ درصد از افراد مبتلا به ام اس عودکننده فروکش‌کننده، در اولين ۱۰ سال ابتلا به بيماري خود، به اين نوع ام اس مبتلا خواهند شد.

 

ام اس پيش‌رونده‌ي عودکننده:

که در طي آن، بيماري به‌طور مداوم پيشرفت کرده و هرازگاهي عود مي‌کند. اين نوع بيماري نسبتاً نادر بوده و تنها در ۵ درصد از موارد ام اس ديده مي‌شود.

 

درمان بیماری ام اس:

درمان بیماری MS را به تاخیر نیندازید.

وقتی که پزشک تشخیص بیماری MS را داد، باید به دنبال یک پزشک متخصص اعصاب که بیماران MS را نیز درمان می کند، باشید.

این بیماری، یک بیماری مزمن است و نیاز به یک پزشک متخصص MS دارد.

در طی مدت کمتر از یک ماه، تخریب عصبی صورت می پذیرد

 

درمان بیماری ام اس شامل: کنترل علائم و بهبود زندگی بیمار است.

در حال حاضر بسیاری از داروها، موجب کاهش شدت حملات MS و کاهش سرعت پیشرفت این بیماری می گردند.

اگر به محض تشخیص این بیماری، درمان صورت نگیرد، موجب از کارافتادگی فرد می گردد.

 

اولين مرحله توقف و يا كاهش حملات سيستم ايمني به ميلين رشته‌هاي اعصاب است.

مرحله دوم بهبود علائم بيماري و كمك به فرد براي بازگشتن به شرايط طبيعي تا حد امكان است.

از آنجا كه اين بيماري مادام العمر است، كنترل دايمي و معالجه هميشگي بيماري ضروري است.

پيشرفت بيماري ام اس در اثر مصرف دارو تا حدودي كندتر مي‌شود. همچنين معالجه علايم بيماري مي‌تواند حالت فلج را كاهش دهد.

 

درمان‌های ام‌اس به سه گروه اصلی تقسیم‌بندی می‌شود،

دسته اول درمان‌ها هنگام حملات بیماری صورت می‌گیرد كه در این دوران بیمار باید در بیمارستان بستری شود.
دومین دسته، درمان‌های پیشگیری است؛ در این شرایط با توجه به وضعیت بیمار از داروهای متفاوتی استفاده می‌كنند كه با كمك آنها تعداد حملات بعدی كمتر می‌شود.
سومین گروه درمان‌ها، مربوط به علائم بیماری است و بیماران باید بدانند عوارض بیماری مانند خستگی بیش از حد، تكرر ادرار و سفتی اندام‌ها با دارو تا حد زیادی قابل درمان است.
 

فیزیوتراپی:

یک فیزیوتراپیست یا متخصص کاردرمانی می‌تواند به شما تمرینات کششی و تقویتی آموزش داده و به شما نشان دهد که چگونه می‌توان با کمک وسایل مخصوص، کارهای روزانه را آسان‌تر انجام داد. فیزیوتراپی به همراه استفاده از وسایل کمکی حرکتی در موقع نیاز، می‌تواند در مدیریت ضعف پا و دیگر مشکلات مربوط به راه رفتن که معمولاً در بیماری‌ام اس وجود دارند، به فرد کمک کنند.

و اگر در صحبت کردن یا بلعیدن دچار اشکال هستید، می‌توانید از گفتاردرمانگر کمک بگیرید.

 

تعویض پلاسما (پلاسما فرز):

بخش مایع خون شما (پلاسما) برداشته‌شده و از سلول‌های خونی جدا می‌شود. سپس سلول‌های خونی با یک محلول پروتئینی (آلبومین) مخلوط شده و به خون بازگردانده می‌شوند. درصورتی‌که علائم بیماری به‌تازگی در بدن شما ظاهرشده باشد، شدت آن‌ها زیاد بوده و یا بدن شما پاسخ مناسبی به استروئیدها ندهد، از تعویض پلاسما استفاده می‌شود.

 

تجویز دوزهای بالای داروهای کورتونی هنگام بروز حمله بیماری می‌تواند زمان حمله را کوتاه کند. 

 

دارو و کنترل درد بیماری ام اس:

حدود نیمی از مبتلایان به ام اس دچار شکلی از درد می‌شوند که یا ناشی از ایجاد مدار کوتاه در دستگاه عصبی است یا به علت اسپاسم و کشیدگی عضلانی رخ می‌دهد.

 

پزشکان برای بهبود حالت افسردگي و كاهش خطر خودكشي، ممکن است از داروهای ضدافسردگی و ضدتشنج(که خواص ضددرد هم دارند) استفاده کنند.

مصرف داروهای مسکن و داروهای ضداسپاسم 

مصرف دارو براي كنترل مثانه،

مصرف دارو براي رفع گرفتگي‌هاي عضلاني

مصرف دارو براي بهبود دردهاي عصبي

داروهای مورداستفاده برای کاهش خستگی مفرط

 

اثرات جانبي اين داروها با توجه به نوع دارويي كه مصرف مي‌شود، متفاوت است که از مهمترين آنها خواب آلودگي، بهم خوردگي معده و واكنش‌هاي آلرژيك نسبت به داروها هستند.

 

داروهای جایگزین:

بسیاری از افراد مبتلا به ام اس برای مدیریت علائم بیماری خود، از روش‌های درمانی جایگزین و مکمل و یا هر دو استفاده می‌کنند.

روش‌های جایگزین مانند ورزش، مدیتیشن، یوگا، ماساژ، رژیم غذایی مناسب، طب سوزنی، و تکنیک‌های آرامش بخشی می‌توانند سلامت عمومی ذهنی و جسمی را بهبود بخشند ولی تحقیقات کمی کارایی آن‌ها در مدیریت علائم ام اس را تائید کرده‌اند.

 

بيماری ام اس مسري نيست
 

عوامل پرهیز در زمان بیماری ام اس:

این عوامل بیماری MS را بدتر می کنند:

خستگی شدید
استرس
سیگار
تب
حمام گرفتن با آب گرم  و یا در مکان های خیلی گرم بودن
در معرض نور خورشید قرار گرفتن
نوشیدن الکل
 

بیماری MS و ویتامین D

یک مطالعه نشان داد که دریافت زیاد ویتامین D موجب کاهش علائم بیماری MS می شود.

به ۲۵ نفر بیمار مبتلا به MS، روزانه ۱۴۰۰۰ واحد بین المللی (IU) ویتامین D در مدت یک سال داده شد. بررسی ها نشان داد که ۱ درصد از بیماران، عدم پیشرفت بیماری را نشان دادند. 

یکی از منابع ویتامین D، نور خورشید است. افرادی که دور از خط استوا زندگی می کنند، ابتلا به بیماری MS در آن ها بیشتر است.

این نکته را از یاد نبرید که افراد بزرگسال نباید بیشتر از ۴۰۰۰ IU ویتامین D در روز مصرف کنند.

در صورت مصرف بیش از اندازه ویتامین D دچار عوارض زیادی می شوید، از جمله: تهوع، استفراغ، یبوست، بی اشتهایی، ضعف و کاهش وزن.

در عین حال مصرف بیش از اندازه این ویتامین باعث می شود که کلسیم بدن زیاد شود و منجر به تشکیل سنگ کلیه گردد.

بهتر است میزان مورد نیاز خود را از پزشک بپرسید.

 

بيماري MS و گياهخواران

مطالعات نشان داده که بيماران مبتلا به MS، دچار کمبود ويتامين B12 مي باشند. اگر فردي مبتلا به MS باشد و غذاهاي حاوي ويتامين B12 را کم مصرف کند، زودتر دچار کمبود اين ويتامين مي شود. رژيم غذايي گياهخواري ويتامين ب۱۲ کمی دارد.

علائم کمبود ويتامين B12 عبارت است از: خستگی، سردرد و از دست دادن حافظه. اين ويتامين در گوشت، تخم مرغ، ماهي و لبنيات يافت مي شود.

ويتامين B12 براي انتقال دهنده هاي عصبي يک جزء مهم است. در غلاف ميلين که اطراف فيبرهاي عصبي را مي پوشاند، ويتامين B12 وجود دارد.

 

ام‌اس مانع زندگی عادی نمی‌شود:

متاسفانه اغلب افراد تصور می‌كنند ام‌اس به معنای ناتوانی كامل فرد است و تنها تصویری كه از مبتلایان به ام‌اس در ذهن آنها نقش می‌بندد، فردی است كه روی صندلی چرخدار نشسته و توانایی حركت ندارد. در حالی كه بسیاری از بیماران می‌توانند زندگی عادی خود را بدون هیچ مشكلی ادامه ‌‌دهند.

مردم معمولا از بیماری افرادی كه علائم خاصی ندارند، آگاه نیستند و شاید حتی ندانند یكی از همكاران یا دوستانشان به این بیماری مبتلاست، اما درصد كمی از بیماران كه شرایط بدی دارند، همیشه مورد توجه قرار می‌گیرند و به همین دلیل مردم بیماری ام‌اس را با توجه به آن نشانه‌ها می‌شناسند.

مبتلایان به ام‌اس تا جایی كه خیلی خسته نشوند، می‌توانند هر فعالیتی را كه در توانشان هست، انجام دهند.

بيماري ام اس مسري نيست و خطري براي اطرافيان بيمار ندارد، اما مي‌تواند به طور ژنتيكي اعضاي يك خانواده را تهديد كند.

 

شغل و بیماری MS

اگر مبتلا به بیماری MS هستید، ممکن است فکر کنید اگر کارفرمایتان بداند که مبتلا به این بیماری هستید، بر امنیت شغلی، گزینه های اشتغال و مسیر شغلی شما تاثیر بگذارد.

قبل از گفتن به کارفرما، راجع به بیماری خود اطلاعات کافی کسب کنید و جای هیچ گونه ابهام را باقی نگذارید.

 

ام اس و بارداری:

بیماران مبتلا به ام‌اس نیز می‌توانند مانند سایر افراد ازدواج كنند، باردار شوند و زایمان طبیعی داشته باشند، اما از نظر اخلاقی شخص موظف است بیماری‌اش را به همسرش اطلاع دهد.

پزشکان عموما توافق دارند که بارداری برای زنان مبتلا به ام اس بی‌خطر است. پژوهش‌ها هیچ افزایشی در خطر عوارض در حین بارداری را نشان نداده‌اند. در واقع در بسیاری از زنان در حین بارداری علائم ام اس کاهش پیدا می‌کند.

میزان بالای هورمون‌ها و پروتئین‌ها در طول بارداری ممکن است باعث مهار دستگاه ایمنی شود و احتمال حمله جدید ام اس را کاهش دهد.

بهتر است پیش از باردار شدن در این باره با دکترتان مشورت کنید، چرا که برخی از داروهای ام اس را نباید در حین بارداری یا شیردهی مصرف کرد. در ماه‌های اول پس از زایمان احتمال عود بیماری ممکن است افزایش یابد.

 

متحرک ماندن با وجود ام اس:

اکثریت افراد دچار ام اس می‌توانند به راه رفتن ادامه دهند ،گرچه ممکن است نیاز به وسائل کمکی داشته باشند. کفش‌های ارتوتیک یا بریس‌های ساق پا می‌تواند به افزایش پایداری فرد هنگام راه رفتن کمک کنند. اگر یک پای‌تان قوی‌تر از پای دیگر است، استفاده از عصا می‌تواند به شما کمک کند.افرادی که دچار ضعف شدید در پاهای‌شان هستند ممکن است نیاز به استفاده از واکر داشته باشند. و برای افرادی که توانایی حفظ تعادل ندارند یا زود خسته می‌شوند، استفاده از صندلی چرخدار یا اسکوتر گزینه خوبی است.

 

ام اس و ورزش:

ورزش می‌تواند سفتی، خستگی و سایر علائم ام اس را بهبود بخشد. اما ورزش کردن بیش از حد ممکن است وضعیت را بدتر کند.

بهتر است به آهستگی ورزش کردن را شروع کنید. ابتدا با ۱۰ دقیقه ورزش شروع کنید و بعد به تدریج مدت هر وعده ورزش‌تان را افزایش دهید.

پیش شروع برنامه ورزشی‌تان درباره نوع و شدت مناسب فعالیت ورزشی با دکترتان مشورت کنید. چند گزینه محتمل شامل آئروبیک آبی، شنا، تای چی و یوگا است.

 

دورنمای ام اس:

اغلب بیماران ام اس طول عمر طبیعی یا نزدیک به طبیعی خواهند داشت. با اینکه این بیماری ممکن است راه رفتن یا انجام برخی از کارها را مشکل کند، همیشه به معلولیت شدید منتهی نمی‌شود.

بسیاری از مبتلایان به ام اس با وجود درمان‌های موثر، شیوه‌های توانبخشی، وسائل کمکی فعال باقی می‌مانند، به شغل‌شان ادامه می‌دهند و می‌توانند از زندگی خانوادگی و فعالیت‌های محبوب‌شان لذت ببرند.

 

همه ساله آخرین چهارشنبه ماه می، به عنوان روز جهانی ام‌اس در نظر گرفته می‌شود تا با استفاده از رسانه‌های مختلف مردم جهان بیشتر با این بیماری آشنا شده و دریابند نه‌تنها ام‌اس پایان زندگی نیست، بلكه مبتلایان به آن می‌توانند زندگی موفق و شادی را تجربه كنند.

 

...

رئیس مرکز طبی کودکان، مهم ترین و شایع ترین بیماری های کودکان را اختلالات عفونی، ناهنجاری های مادرزادی و بیماری های با منشا ژنتیک و ارثی، عنوان کرد.
 رضا شروین بدو روز شنبه در نشست خبری سی امین همایش بین المللی بیماری های کودکان ایران، گفت: اختلالات عفونی، همچنان به عنوان مهم ترین بیماری های کودکان در کشور شناخته می شود که آنها را درگیر می کند.

 

وی با تاکید بر اینکه تعداد زیادی از این عفونت ها در حال حاضر قابل پیشگیری و درمان هستند، افزود: در گذشته شایع ترین اختلال که باعث مرگ و میر کودکان می شد، عفونت دستگاه تنفسی و گوارش بود.

 

بدو، در عین حال از بیماری های عفونی و تب دار، به عنوان بیماری های شایع کودکان و اطفال نام برد که می توانند بالقوه خطرناک باشند.

 

رئیس مرکز طبی کودکان، عفونت مغز(مننژیت) را یکی دیگر از بیماری های کودکان دانست که در حال حاضر با توجه به وجود واکسن پنج گانه، قابل کنترل شده است.

 

وی تاکید کرد: آنچه مسلم است، بیماری های عفونی، ناهنجاری های مادرزادی و بیماری های با منشا ژنتیک و ارثی، به عنوان شایع ترین بیماری های کودکان و اطفال شناخته می شوند. البته میزان مرگ و میر کودکان بر اثر بیماری های عفونی در کشور، به شدت کاهش یافته است.

...

 

درمان کم‌خونی‌های ناشی از کمبود آهن، اصلاح شیوه تغذیه است

 

یکی از بیماری‌های شایع عصر حاضر که اغلب ما اطلاعاتی درباره آن داریم و خودمان یا اطرافیانمان مدتی به آن مبتلا بوده‌ایم کم‌خونی است. ابتلا به کم‌خونی دلایل زیادی دارد اما یکی از آنها ریشه در تغذیه فرد دارد که می‌توان با رعایت تغذیه مناسب، از بروز آن جلوگیری کرد.

 

اما برای ابتلا نشدن به کم‌خونی چه باید کرد؟

چه وقت متوجه می‌شویم کم‌خون هستیم و در این صورت چه بایدبکنیم و به‌طور کلی بهترین راه‌های پیشگیری و درمان کم‌خونی چیست؟ در این خصوص با دکتر پیام فرحبخش گفت‌وگو کرده‌ایم که می‌تواند پاسخگوی سؤالات شما باشد.

 

زمانی که مبتلا به کم‌خونی می‌شویم گلبول‌های قرمز خون کم می‌شوند که این کاهش نیز چندحالت دارد: 

بزرگ‌شدن گلبول‌های قرمز: بعضی کم‌خونی‌ها به‌علت بزرگ‌تر‌بودن اندازه طبیعی گلبول‌های قرمز است. این کم‌خونی‌ها معمولا بر اثر کمبود ویتامین ب12و اسیدفولیک ایجاد می‌شوند.

 

کوچک‌شدن گلبول‌های قرمز: در نوع دیگری از کم‌خونی اندازه گلبول‌های قرمز کوچک‌تر از حد طبیعی خود می‌شود. کم‌خونی‌های ناشی از فقر‌آهن در این دسته جای می‌گیرند.

گلبول‌های قرمز در اندازه طبیعی خود هستند: بعضی کم‌خونی‌ها مربوط به اندازه گلبول‌های قرمز نیستند؛ یعنی اندازه گلبول‌های قرمز طبیعی است و این نوع کم‌خونی‌ها اغلب به‌دنبال خونریزی یا از بین‌رفتن سلول‌های خونی به‌وجود می‌آیند.

 

تغییر رنگ گلبول‌های قرمز: یکی دیگر از کم‌خونی‌ها مربوط به زمانی است که رنگ گلبول قرمز کاهش پیدا می‌کند.

 

آنمی(کم‌خونی) ناشی از تغذیه نامناسب: کم‌خونی‌های ناشی از کمبود یا فقر‌آهن، مس، اسیدفولیک و ویتامین ب12 در این دسته قرار می‌گیرند. در این نوع از کم‌خونی رنگ گلبول‌های قرمز تغییر نمی‌کند.

 

زمانی که مبتلا به کم‌خونی می‌شویم گلبول‌های قرمز خون کم می‌شوند

 

کمبود آهن 

یکی از شایع‌ترین دلایل کم‌خونی، فقر آهن است که در بعضی گروه‌های سنی بیشتر دیده می‌شود؛ مثلا زنان در دوران بارداری بیشتر در معرض ابتلا به این نوع کم‌خونی قرار می‌گیرند. 

در دوران بلوغ (به‌ویژه دختران) هم احتمال ابتلا به این نوع کم‌خونی‌ها بیشتر است. به علاوه امکان ابتلای افرادی که در سن رشد هستند به این نوع کم‌خونی زیاد است. حتی افرادی که به‌طور حرفه‌ای ورزش می‌کنند هم به‌دلیل انجام حرکات سنگین ورزشی، گلبول‌های قرمزشان از بین می‌رود و احتمال ابتلا به این نوع کم‌خونی در آنان بیشتر می‌شود.

 

علائم کم‌خونی

کم‌خونی اغلب به‌صورت رنگ‌پریدگی صورت یا مخاط، مانند مخاط چشم، بی‌حالی، ضعف، سرگیجه، تنگی نفس یا اختلالات خلقی ظاهر می‌شود که این علائم به‌دلیل اختلال در خون‌رسانی به ارگان‌های مختلف است. همچنین با توجه به اینکه کار گلبول‌های قرمز حمل اکسیژن به ارگان‌هاست، وقتی گلبول‌های قرمز کم می‌شوند اکسیژن کافی به ارگان‌ها نمی‌رسد و به همین دلیل نمی‌توانند به‌خوبی کارشان را انجام دهند؛ بنابراین افرادی که از این نوع کم‌خونی رنج می‌برند معمولا احساس خستگی، بی‌حالی و ضعف دارند.

 

کم‌خونی ناشی از کمبود ویتامین 

معمولا این نوع کم‌خونی‌ها زیاد شایع نیستند چون ویتامین ب12و اسید فولیک در منابع حیوانی بیشتر یافت می‌شود. افرادی که گیاهخوار هستند و گوشت را از برنامه غذایی خود حذف می‌کنند، بیشتر در معرض کمبود ویتامین ب 12قرار می‌گیرند.

البته اگر کسی که کم‌خونی ناشی از کمبود ویتامین ب12دارد اسید‌فولیک مصرف نکند بیماری‌اش کاملا درمان نمی‌شود.

 

در کم‌خونی‌های ناشی از کمبود مس هم معمولا با دریافت مکمل مورد نیاز، مشکل برطرف می‌شود؛ البته شیوع این نوع کم‌خونی نسبت به کم‌خونی‌های دیگر کمتر است، درصورتی که بیشترین کم‌خونی‌ها متعلق به کم‌خونی‌های ناشی از فقرآهن است.

 

دوران بارداری

با توجه به اینکه در دوران بارداری تغییرات فیزیولوژیک زیادی در بدن اتفاق می‌افتد، حجم خون هم افزایش می‌یابد؛ بنابراین نسبت گلبول‌های قرمز به قسمت مایع خون، کمتر می‌شود و درواقع چون خون رقیق‌تر است، شخص با کم‌خونی مواجه می‌شود؛ پس در دوران بارداری، شخص درصورت لزوم و با مشورت پزشک باید از مکمل‌های آهن استفاده کند.

به‌طور کلی در درمان انواع کم‌خونی 3 تا 7روز طول می‌کشد تا سطح هموگلوبین خون بالا بیاید و وضعیت کم‌خونی تا حدودی بهبود پیدا کند.

بنابراین اگر شخص، کم‌خونی ناشی از فقرآهن دارد حتما باید بین 3تا 6‌ماه دارو مصرف کند تا ذخایر بدنش جبران شود. 

به علاوه اگر کم‌خونی به‌موقع درمان نشود، علائم آن به مرور بیشتر و بدن کمبود و ضعف بیشتری را متحمل می‌شود.

 

از شایع‌ترین دلایل کم‌خونی فقر آهن است که در بعضی گروه‌های سنی بیشتر دیده می‌شود

 

درمان انواع کم‌خونی 

درمان کم‌خونی‌های ناشی از کمبود آهن، اصلاح شیوه تغذیه است. برای این کار هم باید مصرف منابع غذایی حاوی آهن را افزایش دهیم.منابع تغذیه‌ای حاوی آهن در 2دسته قرار می‌گیرند:

غذاهایی که منبع آهن آنها «هم» (آهن به زبان یونانی) است که این نوع آهن در انواع گوشت‌ها یافت می‌شود؛ مثلا گوشت، مرغ، ماهی و انواع غذاهای دریایی که جذب آهن از این نوع مواد غذایی نسبتا خوب است.

 

غذاهایی که منبع آهن آنها «غیر‌هم» است که این نوع آهن را می‌توان در انواع سبزی‌ها ازجمله اسفناج، جعفری و حبوباتی مانند عدس جست‌وجو کرد. ولی جذب آهن از این نوع مواد غذایی کمتر است، به همین دلیل نقش زیادی در جبران کم‌خونی ندارند و بهتر است افرادی که کمبود آهن دارند از طریق خانواده گوشت‌ها، کمبود آهن خود را جبران کنند.

البته اگر کمبود آهن با تغذیه جبران نشود باید از مکمل‌های غذایی استفاده کنیم که معمولا به‌صورت قرص، کپسول، شربت و آمپول‌های حاوی آهن تجویز می‌شود.

 

تغذیه و کم‌خونی

برای پیشگیری از کم‌خونی علاوه‌بر داشتن سبک زندگی سالم و انجام ورزش، تغذیه هم نقش مهمی ایفا می‌کند. اگر بخواهیم دچار کم‌خونی ناشی از فقرآهن نشویم باید حتما از منابع آهن، اسیدفولیک و ب12 استفاده کنیم که می‌توان آنها رادر لبنیات، میوه و سبزیجات یافت.

 

البته خانواده گوشت‌ها هم بسیار مهمند زیرا هم منبع غنی از ویتامین ب12هستند و هم آهن.افرادی که گیاهخوارهستند، ابتدا از لحاظ تامین ویتامین ب12مشکلی ندارند اما بعد 3 تا 5 سال به مرور این ویتامین را از دست می‌دهند و بدین‌ترتیب مشکلاتی مانند کم‌خونی خواهند داشت. ولی گیاهخوارهایی که از شیر، تخم‌مرغ و لبنیات استفاده می‌کنند معمولا دچار کمبود خاصی در این زمینه نمی‌شوند.

 

در واقع باتوجه به اینکه کمبود هموگلوبین باعث کم‌خونی می‌شود یکی از راه‌های جلو‌گیری از آن تقویت بدن با تغذیه مناسب است؛ بنابراین بهترین کار در این خصوص خوردن غذاهای خونساز است؛ یعنی غذاهایی که طبیعت آنها گرم و مرطوب است؛ مثل دیزی که طبع آن، هم گرم است و هم مرطوب.

 

میوه‌هایی مانند انگور، به‌ویژه شیره آن هم برای خونسازی‌ بسیار مناسب است. غذاهایی که سبزیجاتی مانند شنبلیله دارند هم در درمان کم‌خونی بسیار مؤثرند؛ مانند اشکنه.

خوردن کباب و انواع گوشت هم خونساز است. البته برخلاف نظر عموم، مبنی بر خونساز بودن جگر، جگر خونساز نیست ولی اغلب دوای خوبی محسوب می‌شود، نه غذایی خوب؛ یعنی فرد هنگام بیماری می‌تواند از آن استفاده کند، ولی به‌عنوان غذای روزانه نمی‌توان زیاد از آن استفاده کرد چون خون را غلیظ می‌کند.سبزیجاتی مثل کرفس و اسفناج یا غذاهایی حاوی کشک مانند کشک بادمجان و خشکباری مانند پسته و خرما هم بسیار خونساز هستند.